• A teraz o moim kolejnym spotkaniu z Jolantą Kosowską w "Deja vu" • Rafał wraca do kraju jako wykładowca etyki zawodowej dla studentów po kilku latach pobytu za granicą. W procesie adaptacji w kraju pomaga mu przyjaciel Konrad, który wynajmuje mu nawet mieszkanie po swoich znajomych. Dla Rafała mieszkanie jest wymarzone, jednak dręczą go wspomnienia, w których nie brał nigdy udziału. Przyjaciele Konrada - Ania i Marc staja się jego obsesją, dlatego za wszelką cenę postanawia dowiedzieć się gdzie podziała się Ania po śmierci ukochanego. Czy uda rozwiązać mu się ta tajemnicę, jakim człowiekiem był Marc? Deja vu to niezwykle wciągającą historia, w której autorka pokazuje nam nieznane oblicze Wenecji. Wenecji, która potrafi być niebezpieczna i okrutna, takiej która nie jest miastem wąskich uliczek i gondolierów, jakie znają turyści. • Niebywałą zaletą tej pozycji jest nieprzewidywalność, gdyż nic tutaj nie jest takie jakim wydawało się na początku. Dzięki dawkowaniu napięcia książkę czyta się jednym tchem i żałuje szybkiego końca. • Dla mnie to kolejne po "Nie ma nieba" spotkanie z twórczością autorki i równie udane, jest to pozycja która rozbudza apetyt na kolejne książki autorki. • Za możliwość zrecenzowania dla Was tej pozycji serdeczne podziękowania dla pani Jolanty, a Was zapraszam do polubienia profilu autorki Jolanta Kosowska
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo