• Anna J. Szepielak - FRANCUSKIE ZLECENIE • To poprawiona wersja wydanej 15 lat temu debiutanckiej powieści autorki pt. "Zamówienie z Francji". • Bohaterka - młoda, zdolna, ale niezbyt wierząca w siebie fotografka, a fakt ten pogłębia szef nie bardzo doceniający jej pracę - dzięki sprytowi koleżanki, otrzymuje zlecenie pracy we Francji, w pięknej rezydencji w Prowansji. Szczęściu pomaga fakt, że zleceniodawca zastrzega, że ową pracę powinna wykonać kobieta. • Ewa wyjeżdża, pozostawiając w osłupieniu i zazdrości szowinistyczny, męski świat swej agencji z pytaniem "dlaczego ONA?". • A tam już w Prowansji poznaje tajemniczą moc słowa "dziedziczka" i wynikające z tego układy rodzinne. Dowie się też dlaczego w tej rodzinie, nawet służba, mówi po polsku, choć w Polsce nie ma żadnych przodków. • Choć fabuła jest dość spokojna, to znajdziemy i romans, i elementy horroru, magii, retrospekcji wojennych, komedii. • A zakończenie jest dość otwarte jak gdyby sugerujące, że to nie koniec francuskiej przygody. • W jednej z recenzji, po pierwszym wydaniu, przeczytałam, że recenzentka czeka na cz. II pt "Francuski klejnot", co jest lekką sugestią autorki, że jednak będzie dalsza część francuskiej przygody Ewy? Polecam książkę, czyta się przyjemnie.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo