• Bardzo dobry reportaż o Birmie obecnie Mjanma przedstawiony w dwunastu odsłonach. Autor wielokrotnie wyprawiał się do tego kraju i spotykał się z różnymi ludźmi. Birma od 1962 znajduje się pod rządami junty wojskowej. Boryka się z wieloma problemami natury gospodarczej. Lekarstwa na problemy szuka się w spektakularnych inwestycjach, jakim jest np. wybudowanie nowej stolicy Naypyidaw, gdzie w zasadzie na początku były to wielkie koszary. Wnioskować można, że jak nie potrafi się zarządzać państwem, to może wybudujemy coś dużego i spektakularnego. Innym przykładem odwrócenia uwagi od problemów wewnętrznych jest np. prześladowanie muzułmańskich Rohingjów. No i najbardziej znana postać, z jaką kojarzy się Birma/Mjanma to więziona od lat Aung San Suu Kyi. Dużo prze­prow­adzo­nych­ wywiadów przez autora i ukazanie społeczeństwa, które stopniowo traci nadzieję na lepsze jutro, jednak jak wszędzie znajdują się osoby, które do rzeczywistości podchodzą konf­ormi­styc­znie­. Niby reportaż o kraju wciśniętym między Chiny i Indie, a jednak nie tylko. Można dopatrzeć się wielu przykładów, które są standar
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo