• "Królestwo Lormere, królestwo wśród gór, • spośród ziemi zachodu wybrane, • nie zniszczy ni śnieg, ni lód • potęgi jego wiecznotrwałej." • Melinda Salisbury mieszka nad morzem, gdzieś w południowej Anglii. Jako dziecko szczerze wierzyła, że książka "Matylda" Roald Dahl to jej biografia. Wiarygodności temu dodawał fakt, że jej dziadek często mylił się i nazywał ją Matyldą, a w miejscowej bibliotece pogardliwie odnoszono się do książek, które wypożyczała. Niestety nigdy nie ujawniła swoich zdolności tele­kine­tycz­nych­. Lubi podróżować i przeżywać przygody. Lubi także średniowieczne zamki i nie-średniowieczne akwaria, Ryszarda III i wszystko, co skandynawskie. "Córka zjadaczki grzechów" to jej pierwsza powieść. Można znaleźć ją na Twitterze jako @AHin­tofo­fofM­yste­ry, ale czujcie się ostrzeżeni – Melinda tweetuje często. • Zakazana miłość, tajemnice, niespodziewane śmierci, strach, radość, ból, kłamstwa, zdrady – tak można opisywać tę książkę, lecz według mnie wystarczy: świetny utwór autorki, która za kilkanaście lat będzie jedną z najlepszych pisarek powieści młodzieżowych. Lekki język, charyzmatyczni bohaterowie oraz intrygi. Jeśli uwielbiacie młodzieżówki – koniecznie musicie to przeczytać, bo inaczej nie będziecie mogli się nazywać miłośnikami tegoż gatunku. Jedynym zarzutem są drobne literówki. • Twylla jest przeznaczona. Bóstwa wybrały ją, by poślubiła księcia i panowała nad królestwem. Ale przychylność Bóstw ma swoją cenę. W jej skórze znajduje się śmiercionośna trucizna. Ten, kto rozgniewa królową, musi zginąć, naznaczony śmiertelnym dotykiem Twylli. Tylko Lief, jej nowy strażnik, potrafi zobaczyć w wybrance Bóstw zwyczajną dziewczynę, którą naprawdę jest. Jednak na dworze, równie niebezpiecznym jak sama królowa, pewnych rzeczy nie powinno się ujawniać...* • Tajemnica Miłość Przeznaczenie • Twyllę polubiłem od razu. Głównie z powodu aury tajemniczości, która ją otacza, jednak z czasem dowiadujemy się o niej coraz więcej. Było mi jej szkoda. Nastolatka, która traci rodzinę dlatego, że ma być jakąś Daunen Wcieloną. Ma wielki dar – potrafi bardzo dobrze śpiewać. Lief to strażnik Twylli, którego również od razu polubiłem. Jest tak samo zabawny, jak jego pani i waleczny. Dopiero pod koniec książki trochę zmieniam o nim zdanie. Dowiecie się dlaczego, jak przeczytacie książkę, bo nie chcę spojlerować. Królowa należy do tych bohaterów złych. Lubię ją za to, że była bardzo inteligentna, sprytna i przebiegła. Jej misterny plan prawie się udał. • Reasumując, bardzo polecam ten utwór. Autorka wymyśliła bardzo ciekawy świat. "Córka zjadaczki grzechów" to pierwszy tom trylogii. Z niec­ierp­liwo­ścią­ czekam na drugą część, tym bardziej, że pierwsza kończy się tajemniczo. • opis pochodzi z okładki książki • Tytuł: "Córka zjadaczki grzechów" • Tytuł oryginału: "The Sin Eater's Daughter" • Autor: Melinda Salisbury • Wydawnictwo: Zielona Sowa • Tłumaczenie: Michał Kubiak • Korekta: Natalia Galuchowska, Magdalena Wosiek • Projekt okładki: Marta Żurawska-Zaręba • Wydanie: I • Data wydania: 3 czerwca 2015 • Liczba stron: 361 • ISBN: 978-83-7983-187-6
  • 17-letnia Twylla żyje w pałacu. Ale chociaż jest zaręczona z księciem, dziewczyna nie jest zwykłym mieszkańcem dworu. Jest katem. Będąc wcieleniem bogini, Twylla zabija swoim dotykiem. Każdego miesiąca jest zabierana do więzienia i kładąc rękę na skazańcu, wykonuje egzekucję. Nikt nie pokocha takiej dziewczyny. Nawet książę, którego królewska krew chroni przed skutkami dotyku Twylli, unika... • [Link] • US
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo