• "Wszystkie dziewczyny Wertera" to druga powieść Jakuba Łaszkiewicza, w której autor przybliża nam problemy dzisiejszych nastolatków oraz jak to rzeczywiście jest z tymi dziewczynami! A to wszystko oczywiście z dużym przymrużeniem oka. • To historia przedstawiająca losy młodego chłopaka. Tomek dopiero poznaje uroki i przekleństwa życia w związku z kobietą, a raczej nastolatką, która podobnie do chłopców w młodym wieku szybko wybuchają złością, są emocjonalne oraz zbyt pochopnie wyciągają wnioski. Chłopak zmaga się z interesującymi przygodami, które są mu fundowane przez szalonych znajomych. A kiedy na jego drodze pojawia się tajemnicza dziewczyna, nie może przestać o niej myśleć. Ma on również problemy w rodzinie, co sprawia, że jego postać wydaje nam się bliższa. Książka ta to zabawna, momentami przykra opowieść o młodzieńczych latach, które każdy z nas przeżył lub na nie dopiero oczekuje. I to właśnie do tych czytelników kieruje mocne słowa polecenia. Da ona Wam obraz, może momentami przekomiczny, jednak zdecydowanie prawdziwej relacji damsko-męskich, w których jest pełno miłości, zawahania, niepewności oraz niezdecydowania. Pomimo sporej różnicy wieku pomiędzy mną, a autorem tej powieści, spokojnie i bez większych problemów skończyłam lekturę tej książki, a zabawne sytuacje z życia Tomka przypomniały mi jak wyglądały moje lata licealne oraz jak mocno zmieniło się aktualnie moje życie oraz myślenie na wiele tematów. To sprawia, że "Wszystkie dziewczyny Wertera to książka warta poznania nie tylko przez młodych czytelników, ale i też tych starszych, doświadczonych, którzy młodość szkolną muszą sobie przypominać. • Ta niewielka książka pozwoli każdemu wrócić się w czasie lub dostrzec to, że świat - mimo, że ciągle gna do przodu to w pewnych aspektach tak na prawdę to nigdy się nie zmienia. Polecam!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo