• Dziś serdecznie zapraszamy do zapoznania się z serią książeczek o niesfornych zwierzakach autorstwa tureckiej pisarki Tülin Kozikoğlu. • Seria to niezwykle urocze, mądre rymowanki, które poprzez różne zachowania zwierzątek, mają na celu oswojenie dziecięcych emocji, takich jak: złość, upór, zazdrość czy lenistwo. Każdy tomik zaczyna się wstępem Lejli – starszej pani, która jest praprawnuczką Jeana de La Fontaine’a, słynnego twórcy bajek. Nic więc dziwnego, że i Lejla pięknie opowiada o swoich współlokatorach. A zebrała się w jej domu już niezła gromadka: komar, pająk, kotek, piesek, ptak, żabka, myszka, jeżyk i ofiarowana przez sąsiada rybka. Chociaż nasza narratorka kocha swoje zwierzaczki i bardzo o nie dba, trochę na nie narzeka, bo każdy z nich ma swoje humorki i potrafi dać się we znaki: • „Kocham wszystkie me zwierzaki, choć z nich niezłe rozrabiaki: • dokazują i hasają, różne figle mi płatają. • Każdy ma swój charakterek, co przyczyną mych rozterek.” • Po takim wstępie Lejla opowiada z jakimi to problemami się wzmaga ze swoimi podopiecznymi. Pająk często wpada w gniew, jeżyk jest uparty, ptaszek ciągle się czegoś boi, zaś myszka jest leniwa… Na szczęście każdy problem w końcu zostaje rozwiązany. No i oczywiście wszystko kończy się morałem. Jak na przykład bojaźliwy ptaszek jest zachęcany do zabawy: • „Zagraj z nami w chowanego, • bo nie grozi ci nic złego. • Zamiast obaw oraz złości • Będziesz miała moc radości!” • Warto sięgnąć po opowieści pani Kozikoğlu, ponieważ historie te nie tylko niosą ze sobą ważne przesłanie, są napisane przystępnym językiem, ale także wywołają uśmiech na twarzy. Ogromnym atutem serii jest także oryginalna i ciekawa kreska ilustratora – Sedata Girgina. • Polecamy! • Kamila Sośnicka
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo