• bardzo fajna i śmieszna książka polecam
  • ,,Mikołajek"- jest to książka pełna przygód , śmiechu oraz kłopotach. • Polecam
  • Ogólnie ta biblioteka i lektura mi pasowała. Dziękuję!
  • Super przygody opowiedziane przez chłopca o imieniu Mikołajek. Bardzo mi się podobała
  • Do Mikołajka można wracać po stokroć i zawsze śmieszy tak samo :D
  • Każdy powinien przeczytać śmieszne przygody Mikołajka. Świetny humor, rysunki. Szybko się czyta. Każda osoba która lubi czy nie powinna to zobaczyć
  • „Mikołajek” – klasyka literatury dziecięcej duetu wszechczasów. Mistrzowskie rysunki Sempego towarzyszą humorystycznym historyjkom Goscinnego. • Poznajemy Mikołaja, jego kolegów z klasy: Alcesta, Gotfryda, Euzebiusza, Kleofasa, Rufusa, Joachima, Ananiasza, dyrektora szkoły i nauczycieli. Rodzinę Mikołajka oraz ich sąsiadów. • Każdy rozdział książki można czytać jak osobne opowiadanie. Można do nich wracać niezliczoną ilość razy, zawsze tak samo rozśmieszają. Goscinny w niepowtarzalny sposób potrafił charakteryzować postaci, uwypuklając komizm sytuacji. Tak samo Sempe, którego ilustracje łączą się z tekstem w wyjątkowo spójną całość. • Moim zdaniem „Mikołajek” to książka dla czytelnika w każdym wieku.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo