• Książka rewelacyjna!!! Jest tak wciągająca że nie sposób oderwać się od czytania. Bardzo zaskakująca, momentami wzruszająca. Zdecydowanie godna polecenia.
  • Rachel Abbott to bestsellerowa autorka księgarni Amazon, gdzie po premierze „Obcego dziecka” wspięła się na pierwsze miejsce w rankingu. Przez „Guardian” została okrzyknięta sensacją rynku e-wydawniczego, natomiast „Observer” nazwał ją jednym z najgorętszych nazwisk branży. Wcześniej pracowała jako dyrektor zarządzający firmy zajmującej się mediami interaktywnymi. Po tym jak jej firma została sprzedana w 2000 roku, Rachel spełniła swoje wieloletnie marzenie dotyczące odnowienia pewnej posiadłości we Włoszech. Obecnie dzieli czas pomiędzy Włochy i Alderney, gdzie pisze kolejne thrillery.* • O tej książce słyszałem naprawdę wiele pochlebnych opinii. Koniecznie musiałem sprawdzić, czy faktycznie „Obce dziecko” jest godne uwagi. Efekt końcowy zachwyca, ale pewna kwestia mi nie pasuje. • Dochodzi do wypadku samochodowego, w którym ginie matka, zaś jej dziecko znika. Ojciec dziewczyny nie może pozbierać się po tragedii. Przez kilka lat szuka córki, aczkolwiek poszukiwania te nic nie dają. Wiąże się z inną kobietą, z którą również ma dziecko. Momentalnie wszystko się zmienia. • Jestem pozytywnie zaskoczony tym utworem. Od samego początku zostałem wciągnięty w wir akcji, która nawet na moment nie zwalniała. Delektowałem się lekkim językiem, krótkimi rozdziałami (jest to często stosowany zabieg. Każdy rozdział ma kilka stron i kończy się w taki sposób, że nie można się oderwać) oraz świetnie wykreowanymi bohaterami. Nic nie jest takie, jakie się nam wydaje. • Czytając to dzieło, byłem pod wpływem wielu różnych emocji, m.in. strachu, gniewu, zaniepokojenia, radości i współczucia. Przeplatały się one ze sobą, dzięki czemu ostatnie kilkadziesiąt stron czytałem już chodzą po pokoju, ponieważ nie mogłem usiedzieć w miejscu. Czułem się tak, jakbym brał udział w wydarzeniach, które działy się w Obcym dziecku. • Na szczęście to nie jest kolejny thriller, który podąża za schematami. Rachel Abbott wybiła się przed szereg i zaserwowała nam bardzo oryginalną powieść. • Zdenerwowało mnie trochę to, iż wydawnictwo wydało najpierw tom czwarty. Rozumiem, że mogli się bać, iż ta seria się nie przyjmie, więc postanowili wydać powieść ze środka serii, która niby jest jedną z lepszych, ale lekki niesmak pozostaje, ponieważ lubię czytać książki w odpowiedniej kolejności. Na szczęście nie pojawiają się spoilery odnośnie wcześniejszych tomów. • Tom Douglas jest głównym inspektorem policji. Czasem irytowały mnie jego posunięcia, niemniej muszę przyznać, iż to dobry i skuteczny policjant. Ma jasny umysł, dobre pomysły i radzi sobie nawet z utrzymaniem nerwów i emocji na wodzy w sytuacjach, gdy jest to naprawdę trudne. • Ten thriller psychologiczny jest tak mocny, że nadal o nim myślę, mimo iż przeczytałem go ponad tydzień temu. To najlepszy thriller, jaki miałem okazję czytać w tym roku. • Reasumując, jestem bardzo zachwycony tym utworem i nie mogę się doczekać, aż sięgnę po kolejne dzieło tejże autorki. Wszystko zostało dopracowane w nawet najmniejszych szczególe. Nie jest to książka idealna, ale szczerze polecam ją wszystkim tym, którzy lubią być zaskakiwani. • Tytuł: „Obce dziecko” • Tytuł oryginału: „Stranger Child” • Autor: Rachel Abbott • Wydawnictwo: FILIA • Cykl: Tom Douglas (tom IV) • Seria: Mroczna strona • Przełożył: Jacek Konieczny • Korekta: Elżbieta Steglińska • Projekt okładki: Alan Carpenter • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Liczba stron: 447 • Data wydania: 24.04.2016 • ISBN: 978-83-8075-093-7 • Źródło – Lubimy Czytać.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo