• Cała seria trzyma w napięciu do ostatniej strony, a zwroty akcji sprawiają, że trzeba "zbierać szczękę z podłogi". Nic nie jest tutaj oczywiste, nawet jeśli takie się wydaje. • "Ekspozycja", "Przewieszenie" i "Trawers" stanowią całość i żeby nie popsuć sobie rozrywki koniecznie trzeba je czytać po kolei. Z czystym sumieniem polecam każdemu, zwłaszcza fanom kryminału i dopracowanych intryg!
    +2 trafna
  • Trzy pierwsze części przygód Forsta oceniam wysoko. Poza sama kryminalną fabułą ciekawe opisy górskie
  • Doskonała fabuła, książkę szybko się czyta. Wciąga od pierwszej strony
  • "Trawers" jest nie tylko pełnym emocji zwieńczeniem trylogii o przygodach bezczelnego, aczkolwiek sympatycznego cynika jakim jest Wiktor Forst. Oprócz zaskakujących zwrotów akcji, fabularnych niespodzianek, dowcipnych dialogów i pięknych gór w tle, autorowi dzięki wprowadzeniu wątku o uchodźcach z Syrii udało się przemycić trochę refleksji na aktualne tematy społeczno-polityczne i przy okazji prześwietlić naszą tolerancję (a raczej jej brak) oraz wrażliwość społeczną. • Mimo ukrycia głębszych treści, "Trawers" to wciąż przede wszystkim świetna literatura rozrywkowa. Główna w tym zasługa lekkiego stylu autora i wrażenie jakby opowieść płynęła sama. Choć zdarzają się i małe zgrzyty, przy okazji których zastanawiałam się, czy Forst aby na pewno jest człowiekiem, a nie niezniszczalnym superbohaterem. Nie mniej w ogólnym rozrachunku całość należy ocenić bardzo pozytywnie. • "Trawers" to zaskakujący finał, nieprzewidywalne słodko-gorzkie zakończenie opowieści o dzielnym (nie)komisarzu Forście, w zasadzie chyba typowe dla autora, który do nieprzewidywalności już zdążył nas przyzwyczaić. "Trawers" to bardzo smaczna wisienka na torcie jakim jest trylogia, choć domyślam się, że część czytelników będzie narzekać na pestkę. Mnie zakończenie w pełni usatysfakcjonowało. • A cały cykl z Forstem i Tatrami gorąco/mroźno Wam polecam. • Marta Ciulis-Pyznar
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo