• "Poleciały w kosmos" Idy Linde to niepozorna, subtelna i niezwykle mądra książka o życiu, o byciu razem, relacjach trudnych, intymnych i bardzo złożonych. Choć pisana prozą, to bardzo poetycka opowieść. • W "Poleciały w kosmos" autorka przedstawia najbardziej char­akte­ryst­yczn­e momenty z życia każdej kobiety. Obrazy i szczegóły w których czytelnik rozpozna siebie, odnajdzie w książce wspomnienia, tych szczególnych, ważnych chwil spędzonych w towarzystwie tych, których kochamy. Proza Idy Lindy to jedna z tych książek, która pokazuje, że nasze życie składa się z pojedynczych momentów, detali, szczegółów, które pozostają w naszej pamięci na zawsze. • Ida Linde napisała niezwykłą opowieść o szukaniu swojego miejsca na ziemi, o macierzyństwie. O macierzyństwie bez lukru, trudnym, które bywa ciężarem. Relacje Eleonore z córkami są głębokie, ale bardzo skomplikowane. Bohaterka nie jest podręcznikową wzorową matką, ale takie przecież nie istnieją. Autorka pokazuje jak trudne jest aktywne rodzicielstwo, w którym próbuje połączyć się karierę z życiem rodzinnym. • Ida Linde napisała niewielką, bardzo intymną opowieść rodzinną, o sprawach niełatwych, o potrzebie zakorzeniania, odpowiedzialności i trudnych wyborach przed jakimi staje kobieta, będąc matką. Opowieść o odkrywaniu, niczym nieznany kosmos, drugiego człowieka, o więzi międzypokoleniowej, która możliwa jest dzięki osobności i rozdzieleniu. • Piękna, nostalgiczna i przejmująca opowieść o poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi i o tym, że nie wolno rezygnować z marzeń. Nie możemy rezygnować z siebie, bo tylko wtedy możemy dać siebie innym. Piękna i sensualna rzecz. Polecam. • Marta Ciulis- Pyznar
    +2 trafna
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo