• Drodzy Rodzice, z pewnością wiele razy zdarzały się Wam sytuacje, gdy jechaliście gdzieś z dziećmi i musieliście czekać; w poczekalni u lekarza, w oczekiwaniu na zajęcia muzyczne, sportowe itp. Na pewno każdy z Was wie, jak ważne są wtedy umiejętności zorganizowania twórczego zajęcia dla małych dzieci. Dlatego polecam Paluszkami tak i siak. Zabawy paluszkowe z wierszykami. Żeby świetnie bawić się z dzieckiem nie potrzebujemy żadnych wymyślnych rekwizytów – palce przecież zawsze mamy ze sobą ☺. W kąpieli, w samochodzie, na dworze, w domu, w poczekalni u dentysty można wprowadzać w życie zabawy paluszkowe. Zabawy takie znane są od pokoleń. Każdy z nas na pewno zna wierszyk "Idzie rak" czy "Sroczka". Dzieci bardzo chętnie w nich uczestniczą, gdyż sprawiają im wiele radości. A do tego pomagają budować dobrą, bezpośrednią więź między dorosłym a dzieckiem. Takie zabawy usprawniają manualnie dzieci, ćwiczą pamięć, przygotowują do układania, konstruowania, lepienia, wydzierania, wycinania, rysowania, malowania, a także pisania. Wierszyki, na których oparto zabawy są krótkie, rymowane i rytmiczne. Dzieci mogą je zapamiętywać, przy okazji ucząc się spostrzegania rymów, wprowadzając do swojego słownika nowe wyrazy. Opisy zabaw zawarte w książce Paluszkami tak i siak można traktować jako propozycję, którą rodzic, nauczyciel, a także dziecko mogą zmieniać, rozwijając w ten sposób własną pomysłowość. Zabawy paluszkowe zawsze się udają! Zapraszamy do zabawy! ☺
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo