• Bardxo dobrze się czyta. Polecam.
  • "Zadra" to trzecia część historii z Bernardem Grossem. • Mamy ciekawy początek: • drobiazgowe śledztwo, mnóstwo tropów, przesłuchań, śladów, postaci, wątków. I rozwiązanie, które nie daje czytelnikowi żadnej satysfakcji, wszystko jakieś mało prawdopodobne. • Zakończenie, sam morderca, motyw (przecież motyw jest najważniejszy w morderstwie!),zbyt wiele podrzucanych wątków, które, okazuje się, są zupełnie po nic. (relacja rodzeństwa, kłótnia na plaży w noc zaginięcia, fotograf ptaków). Dlaczego policjant popełnił samobójstwo, jaki jest udział nowego partnera jego żony w tym wszystkim? Pomieszanie z poplątaniem, pogmatwanie wątków. Szkoda, bo przez większość lektury nie mogłam się oderwać i doczekać rozwiązania, a tu takie rozczarowanie. • Wszystko pomalutku składa się w całość i prawie byłoby idealnie, gdyby nie sam koniec. • Ogólnie lubię styl autora. Nie ma krwawej jatki i dwudziestu trupów. Proste życie i prosta śmierć. • Fabuła jest ciekawa, tajemnicza, lecz nadto spokojna. Nie ma tutaj dynamicznej akcji, nagłych zwrotów, nieprzewidzianych sytuacji. Wręcz przeciwnie, jest monotonnie i przewidywalnie. • Czy Zadra jest wyjątkowa?... raczej dobra, niż bardzo dobra, • dla wielbicieli autora wyłącznie.
  • Książka mnie wciągnęła. Dopiero na ostatnich stronach autor ujawnia sprawcę przestępstw.(Wśród wielu podejrzanych, nic nie wskazywało na tą osobę).
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo