• "Niebieski ogród" to przepiękna, a zarazem smutna, niesamowita, klimatyczna, magiczna, emocjonująca, poruszająca i chwytająca za serce historia o marzeniach, prawdziwej miłości, o stracie, przewrotnym losie, tragicznych wydarzeniach, o walce, oddaniu, poświęceniu, tęsknocie, ale też o ukrytych tajemnicach i sekretach. Historia pełna jest emocji, bólu, cierpienia, nies­praw­iedl­iwoś­ci, ale były też szczęśliwe momenty, które dawały nadzieję. Fabuła książki przeplatana jest wydarzeniami, które miały miejsce przed laty z tymi z czasów współczesnych. Autorka pięknie też opisała stary dom i otaczający go ogród. Książka wciąga od pierwszych stron, czyta się ją jednym tchem i nie pozwala się odłożyć, aż nie pozna się jej zakończenia. A zakończenie było bardzo wzruszające, aż poleciały mi łzy. Lektura skłania do przemyśleń i refleksji. Ukazuje, że nie można oceniać człowieka po pozorach, po plotkach i po tym co się o nim mówi. Żeby zrozumieć drugiego człowieka trzeba go poznać, a przede wszystkim poznać jego historię, wtedy zrozumiemy dlaczego postępuje tak, a nie inaczej. Ja jestem oczarowana tą wyjątkową powieścią.🩵💙 Polecam z całego serca.💙🩵
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo