• Piękna książka, czytamy codziennie do snu. Dla dziecka, które ma niecałe 3 lata, historia jest przejmująca, jeszcze nie rozumie emocji i co za nimi stoi, ale przeżywa wraz z chłopcem zrujnowaną budowlę. Starsze dzieci i rodzice na pewno więcej wyniosą z tej książki.
  • Cori Doerrfeld stworzyła niezwykłą książkę. Z picturebooka przebija się wrażliwość i ogromna uważność autorki na drugiego człowieka. Rysunki są doskonałe, oszczędne w słowa metafory trafne w punkt. Z pozycji sączy się pogodne, promienne piękno. • Książka jest nieopisanie cenną wskazówką dla wszystkich dorosłych, nie tylko opiekunów, rodziców i innych towarzyszy dziecka. Przypomina o tym, co podskórnie czujemy, gdy potrzebujemy wsparcia, a o czym zdajemy się nie wiedzieć, gdy wsparcia potrzeba komuś innemu. Przegląd całego spectrum możliwych reakcji na czyjąś potrzebę zaznania ukojenia kończy się tą najwłaściwszą: po prostu być. Być i wysłuchać.
  • Piękna książka, która, chyba przede wszystkim, dorosłym przypomina, że czasem wystarczy tylko być i słuchać.
  • Bardzo fajna książka z prostym przesłaniem, pięknymi ilustracjami, ktora przypadnie do gustu nie tylko dzieciom
  • Ładna i mądra książeczka. Przedział wiekowy 1,5-3 lata.
  • Mądra książka, szczególnie rodzicom pokazująca jak ważne jest przyjmowanie dziecka takim jakim ono jest, ze wszystkimi emocjami, niespiesznie
  • Piękna książka :)
  • Wspaniała książka. Czytaliśmy już ją chyba ze 20 razy. Jeszcze ją na pewno wypożyczymy.
  • Książka "A królik słuchał" Cori Doerrfeld opowiada historię chłopca, który zbudował fantastyczną budowlę. Niestety konstrukcja runęła, a chłopiec poczuł smutek, rozgoryczenie, gniew itp. Podczas gdy siedział i wsłuchiwał się w siebie odwiedzały go różne zwierzęta, które proponowały różne sposoby na poradzenie sobie z odczuwanymi emocjami. Jedne chciały aby chłopiec im wszystko opowiedział, inne zachęcały do wykrzyczenia bólu, a jeszcze inne układały plan zemsty. Chłopiec jednak nie reagował na żadne z nich oprócz królika. Królika, który po prostu był. Ale o tym już przeczytajcie sami 😉 • Moim zdaniem książeczka jest warta polecenia i godna uwagi.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo