• Syrop z piołunu. Wygnani w akcji "Wisła" • Autor: Paweł Smoleński • Moja ocena: 4/10 • „Syrop z piołunu. Wygnani w akcji Wisła” to książka, która miała potencjał, by stać się ważnym reportażem o jednej z najbardziej bolesnych i kont­rowe­rsyj­nych­ kart w historii powojennej Polski. Niestety, w mojej ocenie autor nie sprostał wyzwaniu. • Pod względem literackim publikacja wypada chaotycznie – narracja jest poszarpana, a mnogość wątków wprowadzanych bez wyraźnej struktury sprawia, że całość traci na spójności i przejrzystości. Brakuje solidnych wprowadzeń i rzetelnych objaśnień kontekstu, które pomogłyby czytelnikowi lepiej zrozumieć złożoność wydarzeń związanych z akcją „Wisła”. • Najbardziej jednak razi wyraźna stronniczość autora. Smoleński nie ukrywa własnych sympatii i poglądów, co samo w sobie nie musiałoby być wadą, gdyby nie fakt, że wpływa to na sposób przedstawienia faktów i interpretację wydarzeń. Niestety, zamiast wyważonego reportażu, otrzymujemy tekst nacechowany subiektywizmem, który znacznie obniża jego wartość poznawczą. • Mimo że temat jest niezwykle istotny i zasługiwał na rzetelne opracowanie, książka w mojej ocenie nie spełnia oczekiwań ani pod kątem literackim, ani merytorycznym. Zdecydowanie nie mogę jej polecić, szczególnie osobom poszukującym obiektywnego, dobrze ustr­uktu­ryzo­wane­go spojrzenia na akcję „Wisła”. • ** 23:53 * 22.08.2025 * 75/2025 *
    +2 trafna
  • Zdecydowanie lepsza niż pochówek dla rezuna. Warto przeczytać.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo