• „Co hrabia porabia?” to kolejna przygodowo-biograficzna książka Łukasza Wierzbickiego. • Tym razem autor opowiada nam historię Pawła Edmunda Strzeleckiego, polskiego geologa, o którym tak naprawdę niewielu z nas pewnie słyszało lub słyszało i niekoniecznie zapamiętało na dłużej. Nie był on co prawda żadnym hrabią, ale wywodził się z rodziny szlacheckiej. Jego historię poznajemy dzięki listom, które wysyłał ze swej wyprawy do ukochanej Aleksandry Turno, zwanej Adyną. Jest to więc również swego rodzaju powieść epistolarna. I choć szczegóły wyprawy Strzeleckiego są częściowo wyimaginowane, to fakty dotyczące zwiedzonych przez niego miejsc i poznanych postaci pozostają autentyczne. Z książki tej można dowiedzieć bardzo wielu interesujących rzeczy na temat kultury, zwyczajów i obyczajów różnych miejsc, świata zwierzą oraz roślin, ukształtowania terenu i oczywiście geologii. Wspólnie z bohaterem zwiedzamy Tahiti, Nową Zelandię, Haiti, Tasmanię no i rzecz jasna Australię, a dokładnie Nową Południową Walię. Dowiadujemy się również dlaczego najwyższa australijska góra nosi imię Tadeusza Kościuszki. • Stworzona przez Wierzbickiego opowieść jest naprawdę fascynująca, nieco tajemnicza i co ważne intrygująca. No i prezentuje nam kolejnego niesamowitego odkrywcę. Niezwykle dociekliwego, wytrwałego, serdecznego „globtrotera” – Pawła Edmunda Strzeleckiego. Polecam dużym i małym. Świetny tytuł.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo