• Mama z tatą mają w wieczór wychodne. Udają się razem na bal z okazji 25-lecia orkiestry kierowców ciężarówek, do której należy głowa naszej szalonej rodzinki z domku w lesie. Dzieci zostają w domu pod opieką babci i psa Rurka. Noc jednak płata im figle. Na progu ich domu pojawia się tajemniczy mężczyzna z wieloma walizkami. Przestraszona babcia nawiązuje rozmowę z nieznajomym, który już po chwili staje się im osobą bardziej bliską. Ma na imię Anton i wrócił po wielu latach w swe rodzinne strony. Niestety całkiem nieźle namiesza swym przyjazdem w domku w lesie. Dzięki niemu święta rodzinki będą wyglądały zupełnie inaczej, niż zwykle. Otrzymają od niego również dość osobliwy prezent, który przysporzy tacie i ciężarówce sporo problemów. Ale w końcu wszystko powoli wróci do normy, a na podwórku pojawi się całkiem nowy budynek, który stanowił będzie dużą atrakcję dla dzieci ze szkoły z Tirilltoppen. Polecam wszystkim kolejną cześć przygód 8+2. Z nimi nuda nikomu nie grozi.
  • Super seria książek. Zdrowo i rozsądnie napisane dla dzieci.
  • Piękna, pokazująca proste życie i prawdziwe wartości. Rodzice ósemki dzieci choć sami żyją skromnie pomagają innym, myślą o innych, o ich uczuciach. Książka przypomina co w życiu naprawdę jest ważne.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo