• Są autorzy, którzy zawsze potrafią trafić do mojego serca z siłą pocisku. Agata Przybyłek towarzyszy mi od lat i za każdym razem dogłębnie mnie porusza. Jej historie są emocjonalne, prawdziwe i opierające się na prozie życia, zatem wyjątkowe i zdecydowanie warte uwagi.
  • "Z głębi serca" to piękna, cudowna, mądra, klimatyczna, romantyczna i podnosząca na duchu powieść, pełna szczęścia, przyjaźni i miłości. Pokazuje, że kochać można więcej niż raz i tak samo mocno. Kiedy w sercu ból i żal po stracie kogoś bliskiego trzeba wierzyć, że kiedyś los z pewnością się odmieni i zaświeci słońce. Warto walczyć o siebie, bo czasami koniec czegoś, jest początkiem czegoś nowego. Pokazuje też, że można się cieszyć ze zwykłej codzienności, małych przyjemności i obecności ukochanej osoby. Bo życie to są chwile i trzeba się cieszyć z tych chwil. Takie powieści lubię. Dające nadzieje na lepsze jutro.🍀Wciągnęła mnie ta historia od pierwszej strony i czytałam z zapartym tchem. A zakończenie bardzo mnie wzruszyło i polały się łzy.🥹🥲 Polecam 💖
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo