• Bernardo Zannoni stworzył książkę niezwykłą i bardzo oryginalną. Jej bohaterami są zwierzęta, ale od samego początku czytelnik nie daje się oszukać. Nie jest to czułostkowa, idylliczna baśń czy przypowiastka. Świat przedstawiony zbyt dokładnie odwzorowuje naszą ludzką, skomplikowaną i często okrutną rzeczywistość. • „Moje głupie pomysły” to opowieść o lęku przed obojętnością i odrzuceniem, przed byciem nieidealnym i niewystarczającym. O poszukiwaniu siebie i swojego miejsca na ziemi. O uległości, ale także walce o przetrwanie. O tęsknocie za miłością, bliskością i akceptacją. To gorzka refleksja nad tym, jak wiele od nas zależy, a jednocześnie jak niewiele możemy zrobić w niektórych sytuacjach. To również opowieść o bezwzględności władzy i godzeniu się z tym, że nie zawsze ważne decyzje dotyczące naszego życia zależą od nas. • Jestem pewna, że wielu czytelników odnajdzie w tej powieści jakąś cząstkę prawdy o sobie. • Bardzo polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo