• Faceta zdradziła żona, więc wsiadł na rower i pojechał w siną dal. • Można by się pokusić o tak banalne streszczenie. • Jednak ta książka nie jest banalna. Jest bardziej osobistym pamiętnikiem z wyprawy zrodzonej z potrzeby serca i… chwili. Bo tak się składa, że żona przebywa akurat na stypendium w Chinach, a mąż przyjechał do niej w odwiedziny. Co zatem zrobić z czasem, z sobą samym, gdy nagle się okazuje, że jest się tylko zawalidrogą? W Chinach zimno, jest styczeń, więc najlepszy kierunek to południe. • Robb Maciąg nie sili się na uczone wywody, nie pozuje na specjalistę. Po prostu opisuje to, co widzi – piękną przyrodę, często zeszpeconą przez człowieka, uśmiechniętych ludzi – w Chinach niezwykle życzliwych i gościnnych, w Wietnamie nie do końca uczciwych i godnych zaufania. Raz traci, to znów odzyskuje wiarę w ludzi. Ale nie rozczula się nad sobą. Czasem tylko rzuci jakieś gorzkie słowo. • Tekst ilustrują liczne kolorowe zdjęcia, a na końcu książki… selfie z podróży dzień po dniu. Widać na nich, jak bohater mężnieje z każdą setką „przekręconych” kilometrów. • Polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo