• Martynka to seria popularna na polskim rynku od 20 lat. Sama w dzieciństwie zaczytywałam się w tych historiach. Od tego czasu zgromadziłam dość sporą kolekcję ,,Martynek". Nie mogłam więc nie skusić się na ,,Pierwszą encyklopedię". • Książka jest zwyczajowego formatu, jak inne publikacje z tej serii. Została wydana w twardej oprawie. Wewnątrz znajdziemy podział na następujące kategorie: zwierzęta domowe, w gospodarstwie, w lesie, w górach, na łące, zwierzęta, które lubią wodę oraz zwierzęta egzotyczne. Odnośnie tych ostatnich, trochę bym polemizowała, bo myślę, że można je też dodać do innych kategorii - np. delfin, pingwin, czy hipopotam. • Każdemu zwierzęciu zazwyczaj przypada jedna strona, choć są takie, które mają dwie. Ukazane jest zdjęcie zwierzaka, czasem także zobaczymy kadr z Martynką. Encyklopedia to na pewno ponad 100 gatunków zwierząt, więc jest to ogrom gatunków. Dzięki tej publikacji dowiedziałam się nowych faktów o niektórych stworzeniach. Przeważnie opis zajmuje 10-15 linijek tekstu. • ,,Martynka poznaje zwierzęta. Pierwsza encyklopedia" to książka, którą warto mieć w swojej biblioteczce. Nawet, jeżeli nie jesteście wielkimi miłośnikami tej bohaterki, to warto się w nią zaopatrzyć, bo chodzi tutaj o zdobycie nowej wiedzy, a nie o sympatię do głównej bohaterki, której obecność nie bardzo wdaje się we znaki. • Moja ocena: 5/6
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo