• Powieść bardzo trudna w odbiorze i nie dla wszystkich czytelników.Jednoczesnie jest niezwykle wciągającą że nie można się oderwać.
  • nie moja stylistyka. Pani Ałbena ma ogromną wiedzę i świetny warsztat, przeczytalam bo nie bylo nic innego, ale ta pozycja do mnie nie przemawia.
  • Na początku czytanie tej książki, szło mi bardzo ciężko, chciałam ją nawet odłożyć. Jednak nie poddałam się i brnęłam dalej. I dziękuję, że to zrobiłam, gdyż gdybym jej do końca nie przeczytała to by ominęła mnie świetna pieść obyczajowa. • Książka nie należy do łatwych. Aby ją zrozumieć trzeba czytać ją dokładnie a przede wszystkim pomału. Każde słowo przy tej powieści jest bardzo cenne by móc wiedzieć co autorka chciała przekazać. Lot nisko nad ziemią jest połączeniem powieści obyczajowej oraz psychologicznej. Dlaczego wątki psychologiczne się tam znajdują? • Książka dzieli się na dwie części: • I – życie Weroniki przed utrata Sławka • II – tuż po jego śmierci • Na początku musiała stawić czoło rodzicom, a w szczególności ojcu. Nie pomagali jej w niczym ani nie wspierali. Gdy jednak wyzwoliła się spod skrzydeł zaczęła być szczęśliwa. Poznała Sławka – swoją miłość. Wzięła ślub, żyli szczęśliwie. Do chwili gdy umiera on w wypadku samochodowym. • Weronika nie potrafi sobie poradzić z jego śmiercią a zatem mamy to do czynienia ze stadium depresyjnym. Wielu ludzi w życiu codziennym straciło ukochaną osobę, po czym nie potrafi sobie po tym poradzić. Historia smutna i przejmująca a jednocześnie realistyczna. Odzw­ierc­iedl­ając­a to co wielu ludzi spotyka – nieustanna walka z przeciwnościami losu. • Najbardziej podobało mi podczas czytania, że niczego nie mogłam być pewna gdyż autorka zawsze mnie zaskakiwała, zwrotami akcji. • Ałbena Grabowska w umiejętny sposób potrafi zbudować stopniowe napięcie. Malutkimi kroczkami wyjaśnia nam historię głównej bohaterki. A jak zakończył się koniec? Nie zdradzę Wam. Mogę tylko podpowiedzieć, że byłam bardzo zaskoczona. • Książka fenomenalna, cudowna, piękna, nostalgiczna i… musicie sami przeczytać. Wtedy zrozumiecie o co mi chodzi 🙂 Kochani polecam Wam gorąco. Książka warta uwagi <3
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo