• Super! Część druga utrzymała poziom debiutu a to wcale niełatwe. Jest przygoda, krew się leje. Brakuje może szczypty pikanterii ale nie zapominajmy, że to fantasy dla młodzieży. Polecam. Nota 4.
  • Świetna książka! Magiczna, pełna przygód i czasami straszna.
  • Wrogowie Baśnioboru rosną w siłę. Demony budzą się do życia. Tajemnice pozostają bez rozwiązania. Potężne moce ujawniają się. Klątwy prześladują ludzi. Czy Kendra i Seth zdążą znaleźć klucz nim zrobi to zło?
  • Drugi tom przygód rodzeństwa. Wciągnął mnie dopiero później,e nie żałowałam, że go przeczytałam. Książka urozmaicona obrazkami. Niesamowicie szybko akcja idze do przodu. Jesteśmy w jednym miejscu a tu już coś się dzieje.
  • Do cyklu dochodzą nowi bohaterowie jako wspólnicy okaleczonego dziadka, mający mu pomóc, ale okazuje się, że jeden z nich jest zdrajcą, przez co rozpoczynają się problemy w rezerwacie, z którymi dzieci muszą sobie poradzić. • Książka podobała mi się z powodu większej ilości fantastycznych postaci i osób, co sprawiało wieksze zainteresowanie czytelnika.
  • Wspaniała seria książek dla młodzieży. Trochę Alicji w krainie czarów trochę Harry'ego Pottera, trochę kryminału. Świat czarów równie groźny jak w Harrym Potterze, a równocześnie bardziej tajemniczy i bardziej prawdopodobny. Główni bohaterowie nie są obdarzeni supermocami a zwyciężyć muszą używając swoich zwykłych ludzkich cech. Świetnie napisane. W kolejnych książkach serii mało miejsca zajmują opisy zdarzeń które spotkały bohaterów w poprzednich przygodach więc lepiej czytać po kolei.
  • Moim zdaniem nawet ciekawsza niż część pierwsza. Kontynuuje i rozwija wątki, które pojawiły się w Baśnioborze I. Atmosfera niesamowita, trzyma w napięciu. Moje nastoletnie dziecko "połknęło" tę powieść, a przyznam, ze ja też zostałam jej fanką. Polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo