• "Dziewczynka w zielonym sweterku" opisuje historię żydowskiej rodziny Chigerów, która z zupełnie innej perspektywy przedstawiła swoją przeżytą wojnę. Choć trafili do lwowskiego getta, zdołali się z niego wydostać. Zbiegli do miejskich kanałów, w których znaleźli bezpieczne schronienie. Bezpieczne było ono jednak do czasu... Przecież w świecie, którym rządziła wojna nie można było ufać absolutnie nikomu. Nawet kanalorz, dla których kanały stanowiły miejsce codziennej pracy. Rzecz jednak ma się całkowicie inaczej, gdy ludzie okazują sobie nieco więcej serca... Tak się też stało w przypadku Chigerów. Trafili oni na niejakiego Leopolda Sochę, który zaoferował im swoją pomoc. Oczywiście w zamian za finansową gratyfikecję, ale jak się później okazało i brak wynagrodzenia nie stanowił dla Poldka żadnego problemu w niesieniu pomocy bliźniemu w potrzebie. I tak Chigerowie w całkowitej ciemności, przerażającym smrodzie, wilgoci, brudzie i zimnie przetrwali ten okrutny czas, wśród szczurów i wielu innych kanałowych insektów. Jednak po blisko prawie dwóch latach przymusowej alienacji, dzięki pomocy Sochy ujrzeli ponownie blask słońca. Przeżyli wojnę jako jedni z wielu tysięcy lwowskich Żydów, którym nie było to dane. A wszystko to widziane z perspektywy osmioletniej Krysi Chiger, która zdecydowała się całą tą niesamowitą historię wszystkim opowiedzieć. To kolejna brutalna prawda o losach Żydów. Bulwersująca, wzruszająca, momentami bardzo bolesna, lecz niestety autentyczna. Gorąco polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo