Recenzje dla:
  • Joe Hill (czy właściwie Joseph Hillstorm King) to syn legendarnego Stephena Kinga. Swoje rodzinne konotacje ujawnił jednak stosunkowo niedawno, najpierw pozwalając się poznać jako utalentowany pisarz obdarzony nieprzeciętną wyobraźnią i ze świetnym warsztatem, a dopiero później jako krewny Króla Horroru. Jeśli ktoś ma wątpliwości, czy Joe Hill osiągnąłby swój status jednego z najp­opul­arni­ejsz­ych autorów współczesnej literatury bez wspierania się nazwiskiem, powinien sięgnąć po „NOS4A2”. Jest to oryginalna i wciągająca powieść o dziewczynie obdarzonej pewną szczególną umiejętnością (potrafi przemieszczać się w miejsca, gdzie znajdują się zgubione przedmioty) i wampirze, który podróżuje nawiedzonym rolls-royce’em z rejestracją NOS4A2. Ten potwór porywa dzieci do Świątecznej Krainy, łudząc je obietnicą wiecznych świąt i nieustannej radości, a tak naprawdę jest miejscem przepełnionym mrokiem, w którym wysysa z nich życiową energią, dzięki której może być nieśmiertelny. Myśleliście, że nie da się wykrzesać grozy z Bożego Narodzenia? Joe Hill udowodni Wam, że byliście w błędzie!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo