• Gaja obserwuje deszcz za oknem i marzy. Chciałaby mieć psa, ale mama się nie zgadza. Gdy dziewczynka nie może zasnąć, zerka przez okno i dostrzega starszą panią. Sąsiadka dziwnie się zachowuje. Gaja niewiele myśląc ubiera się i wychodzi na deszcz, by sprawdzić, co robi staruszka. Gaja widzi, że koło kobiety kręci się piękny pies i chce się dowiedzieć, skąd się wziął. Jednak staruszka okazuje się kimś innym, niż do tej pory sądziła dziewczynka... • Gdy pada deszcz Zofii Staneckiej to książka dla dzieci z serii Poczytaj ze mną. Dzięki temu cyklowi najmłodsi mogą wkroczyć w magiczny świat literatury i poznać przyjemność płynącą z czytania. W serii znajduje się osiem różnych gatunków, w tym m.in. kryminał i reportaż, a Gdy pada deszcz należy do kategorii fantasy. • Główną bohaterką jest mała dziewczynka Gaja, która marzy o psie. Lubi też naleśniki. Gdy pewnego dnia okazuje się, że jej sąsiadka nie jest starszą panią, tylko elfią królową, Gaja nie może uwierzyć. Wybiera się z nią w podróż do magicznej krainy i przeżywa niesamowite przygody. W krainie tej żyją nie tylko elfy, ale też gobliny – podstępne i złe. Jest też mnóstwo psów, z którymi Gaja może się bawić. To niezwykłe miejsce, do którego można się dostać tylko, gdy pada deszcz. Przejście otwiera magiczny kamień, który posiada elfia królowa. • Książeczka ma niewiele tekstu, ale jest on ładnie rozłożony na stronach, nie męczy wzroku, a duże litery pozwalają nawet najmłodszym odczytać to, co zostało napisane. Tekst wkomponowano w tło, a całości dopełniają piękne ilustracje Aleksandry Krzanowskiej. • Interesującym dodatkiem do lektury jest objaśnienie, czym jest gatunek fantasy. Wszystkie książki z tej serii posiadają krótki wstęp na temat danego gatunku. Ułatwia to dzieciom zrozumienie, z czym mają do czynienia. Nie jest to jednak encyklopedyczna definicja, a krótki tekst, przystępny i ładnie napisany, poparty przykładami. Na końcu książki znaleźć możemy mapy myśli obrazujące najważniejsze cechy każdego gatunku. Stworzono je ze słów, które kojarzą się z daną kategorią. • Gdy pada deszcz to interesująca pozycja dla najmłodszych czytelników. Jest krótka, ale wiele się w niej dzieje, można przeczytać ją szybko i dobrze się bawić. Poza tym jest ładnie wydana. Wielki plus za objaśnienie gatunku. Polecam, jeśli szukacie lektury dla najmłodszych.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo