• Świetna lektura, wspaniale napisana a jednocześnie straszna. Trudne życie dziecka maltretowanego fizycznie i psychicznie.
  • Carrie jest starszą siostrą Emmy. Ma 8 lat i dojrzałość której brakuje niejednemu dorosłemu. Kiedy ich ojciec nagle umiera, do domu dziewczynek zawita nowy przyjaciel matki - Richard. Mężczyzna na początku sprawia pozory opiekuńczego i troskliwego opiekuna, jednak szybko przekonujemy się jak podłym jest człowiekiem. Dziewczynki nienawidzą swojego ojczyma, są przez niego zamykane na stryszku, zostawiane bez opieki i co najgorsze - wykorzystywane przez mężczyznę... • Richard jest skłonny posunąć się do najgorszych rzeczy i czerpie z tego przyjemność, podczas gdy dziewczynki zamykają się w sobie, uciekają do świata wyobraźni i nawet tam nie odnajdują schronienia. Matka Carrie i Emmy zdaje się nie zwracać uwagi na to co dzieje się z jej córkami. • Starsza z sióstr chce za wszelką cenę uchronić młodszą, jednak zdaje się, że to Emma ma więcej odwagi i to zazwyczaj ona musi stanąć oko w oko z obrzydliwym ojczymem, który ją krzywdzi... • Dziewczynki nieświadomie robią rzeczy, które doprowadzą je do tragedii... • Nienawidzę Richarda! Ta książka tak mną wstrząsnęła, że nie mogę przestać o niej myśleć. Nie mogę przestać myśleć o obojętności matki, o cierpieniu niewinnych dzieci i obrzydliwym zachowaniu Richarda... • Ta książka powinna być nauką dla wszystkich, by nie pozostawać obojętnym na ludzką krzywdę. Mimo, że na początku nie mogłam odnaleźć się w tym wszystkim, mieszała mi się przeszłość z tera­źnie­jszo­ścią­, to później czytało się już bardzo łatwo - choć trzeba przygotować się na naprawdę wiele niemiłych niespodzianek. • Cieszę się, że miałam możliwość przeczytać tę książkę, bo to jedna z tych, które wzbogacają wiedzę i na długo zapadają w pamięci... • [Link]
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo