• „Zawsze ubieraj się tak, jakbyś szła na spotkanie ze swoim największym wrogiem”, tak powiedziała Kimora Lee Simmons, współczesna amerykańska modelka i projektantka. Czyżby bohaterka książki Rosalie Ham także wyznawała tę zasadę? • Akcja powieści toczy się na australijskiej prowincji 50-tych lat XX w.. Dungatar to miasteczko, której społeczność skrywa tajemnice: zwariowane stare panny, skłócone małżeństwa, domowi tyrani, ukrywające swoją orientacje lesbijki, a spokoju pilnuje sierżant przebierający się w damskie ciuszki. • Po wielu latach wraca do niej prześladowana niegdyś Myrtle „Tilly” Dunnage. Wraca, by zaopiekować się swoją matką, Molly, zwaną przez sąsiadów „Szaloną”. Myrtle jako dziewczynka została wygnana z miasteczka. Posądzono ją o spowodowanie wypadku. Jakiego? To kolejna tajemnica do rozwiązania. • Jej powrót wzbudza duże zainteresowanie, a mieszkańcy uprzykrzają jej życie. Bohaterka przywozi ze sobą maszynę krawiecką, a co jakiś czas otrzymuje paczki z różnymi materiałami. Co również przyciąga ich uwagę. Dzięki swoim umiejętnościom Tilly rozpoczyna walkę z brakiem elegancji i złymi gustami, a mieszkanki Dungataru korzystają z jej zdolności. Pomimo swoich predyspozycji do szycia, wszystko inne przynosi jej pecha, a co za tym idzie śmierć. • Czy Myrtle uda się oszukać przeznaczenie? Czy jej powrót to część planu zemsty za przeszłość? • Mnogość imion, nazwisk i problemów bohaterów przysłania kluczowy wątek Tilly. Czytający musi skupić się na postaciach, by nie zgubić się w ich gąszczu, gdyż za każdym kryje się ciekawa historia. Nie jest to lektura, którą czyta się ot tak, dla zabicia czasu. To książka, która łączy w sobie wątek obyczajowy, kryminalny, a także romans. • W 2015 r. na podstawie książki został nakręcony film o tym tytule. Również wart obejrzenia. • Poleca Anna Pląder, MBP w Skawinie
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo