• Pomysł na fabułę zacny. Zakończenie niespodziewane. 9/10
  • Świetna książka ,gorąco polecam
  • Od pierszych stron wzbudza zainteresowanie. Czyta się szybko i lekko. Zakończenie trochę rozczarowujące, ale jednak zaskakujące.
  • Calość recenzji: [Link] • Autumn Carpenter dużo czasu poświęca na Instaface obserwując ludzi, ich życie i w zależności od sytuacji i nastroju zakłada maski i próbuje daną osobę naśladować, chcąc przez chwilę poczuć się jak ona. Najwięcej czasu Autumn poświęca rodzinie McMullenów, zwłaszcza Daphne, której zazdrości życia, rodziny, a przede wszystkim tego, że opiekuje się jej córką, którą oddała od razu po urodzeniu do adopcji. • "Idealne życie" jest ciekawym thrillerem psychologicznym, napisane prostym i zrozumiałym dla czytelnika językiem. Pokazane są dwa różne światy, które zderzają się ze sobą. Zakończenie zdecydowanie jest zaskakujące a książka czytana szybko i przyjemnie.
  • Bardzo wciagajaca lektura, zakonczenie jednak za bardzi zagmatwane.
  • Raczej dobra książka. Może nieco powolna, dość trudno złapać rytm. Możze niezbyt realistyczna, a zakończenie nieidealne, ale ogólnie udana lektura.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo