• Kenai – najmłodszy z trójki braci – ma niedługo przejść ceremonię, która zrobi z niego mężczyznę. Chłopak otrzyma też swój totem, który wskaże mu drogę w życiu. Kenai marzy o czymś wyjątkowym, co podkreśli jego siłę i zręczność. Niestety, otrzymuje totem niedźwiedzia, który symbolizuje miłość. Po ceremonii okazuje się, że chłopak, spiesząc się, niedbale przywiązał kosz z rybami, które miały wykarmić wioskę. Niestety, kosz upadł, a jego zawartość została zjedzona przez niedźwiedzia. Bracia postanawiają, że wyśledzą winowajcę. Niestety, nie wszystko idzie po ich myśli... • Mój brat niedźwiedź z 2004 roku to animacja, która opowiada historię młodego chłopaka, Kenai, który musi zrozumieć, jaki jest jego cel w życiu i czym powinien się w nim kierować. Pod wpływem różnych zdarzeń zostaje zmieniony w niedźwiedzia – swój totem, ale też zwierzę, które uznaje za głupie i winne wszystkich ostatnich niepowodzeń. • Jako niedźwiedź Kenai postanawia dotrzeć do góry świateł, gdzie zorza zsyła duchy przodków. Być może dzięki temu odmieni się jego los i postać. Na swojej drodze chłopak spotyka Kodę – małego niedźwiadka, który zostaje jego przewodnikiem. Koda zgubił mamę, ale podejrzewa, że jest nad Potokiem pstrągów z innymi niedźwiedziami. Właśnie w tę stronę udają się nowi znajomi. • W czasie podróży Kenai pozna życie niedźwiedzi i zacznie inaczej na nie patrzeć. Zrozumie ich zwyczaje i zachowanie. Zobaczy też swoje błędy i będzie musiał zastanowić się nad swoim życiem i postępowaniem. Pomoże mu w tym Koda – jego nowy brat. Obaj będą musieli nauczyć się żyć razem, przeżyją wiele przygód i niebezpiecznych sytuacji. Będą też musieli uciekać przed człowiekiem, który chce pomścić śmierć braci – Denahim, starszym bratem Kenaia. • W polskiej wersji językowej usłyszymy Bartosza Obuchowicza jako Kenaia i Aleksandrę Radwańską jako Kodę. Wśród drugoplanowych postaci wyróżniają się głosy Szymona Bobrowskiego (Denahi) i Andrzeja Grabowskiego (jednego z łosi). Bajka ma bardzo mało piosenek, nie śpiewają ich bohaterowie (raz tylko Koda zaczyna nucić jeden z utworów). Warto zwrócić uwagę na piosenkę, która otwiera film – Duchy tych, co mieszkali tu w wykonaniu Kayah. Bardzo klimatyczna, pasująca do fabuły, ale też do atmosfery bajki, zwraca uwagę na ważne rzeczy, które będą miały miejsce w fabule. • Mój brat niedźwiedź to bajka, która uczy nas tego, że powinniśmy brać odpowiedzialność za swoje czyny. Pokazuje też, że nie są konieczne związki krwi, by być czyimś bratem. Możemy też zobaczyć, jak zmienia się Kenai. Mimo że nienawidził on niedźwiedzi, nagle zaczął inaczej je postrzegać, bo poznał ich życie i zwyczaje. Każdy może zmienić zdanie, a ocenianie po pozorach jest krzywdzące. • Ogólnie jednak Mój brat niedźwiedź nie jest bajką, którą umieściłabym na liście swoich ulubionych. Historia ma swoje plusy i minusy – przede wszystkim mocną stroną zmiana zdania o kimś, kogo się wcześniej nie znało, a zakładało się, że się go nie lubi. Minusem jest jednak fakt, że po obejrzeniu filmu niemal natychmiast wylatuje on z głowy, nie jest jakiś wyjątkowo zajmujący. Młodszym może się jednak spodobać, bo ma wszystko, co bajki Disneya powinny mieć – akcję, przekaz, ciekawych drugoplanowych bohaterów, zabawne sceny, wzruszenia i happy end.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo