• Książkę czyta się bardzo lekko, idealna na jeden wieczór. Często w książkach Christie potrafię wydedukować kto okaże się mordercą, w jej przypadku było jednak inaczej. Zaskakujące zakończenie, polecam!
  • Tak świetnie się ta opowieść zapowiadała. Zbrodnia, której jeszcze nie ma, ale na pewno będzie, wiadomo kto padnie jej ofiarą, ale nie wiadomo jaki jest motyw. Przyszła ofiara też nie wie. No i jest! Zabójstwo. Tyle, że ginie ktoś zupełnie inny, czego nawet Poirot się nie spodziewał. Intryga pierwsza klasa, ale... • Coś pod koniec nie poszło, może Agatha Ch. sama wpadła w pułapkę swojej wyobraźni; zdarza się. Powieść i tak bardzo dobrze się czyta.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo