• Jeżeli wychowywaliście się w latach 80., to musicie kojarzyć Phila Collinsa. Był wszędzie: jego przeboje okupowały pierwsze miejsca list przebojów, jego teledyski non stop leciały w MTV, a zdarzały się nawet drobne epizody aktorskie w filmach i serialach. Dziś Phil Collins jest zaledwie cieniem dawnego siebie: wiek i problemy zdrowotne dały o sobie znać i ciężko rozpoznać energicznego, zawsze uśmiechniętego i rozśpiewanego wokalistę w starszym panu, który z trudem wdrapuje się na scenę o lasce, a cały koncert musi spędzić na krześle, bo nie ma sił, by ustać. Nie ulega jednak wątpliwościom, że jest on nadal ikoną popkultury, o czym najlepiej niech świadczy fakt, że należy do elitarnego grona trzech artystów, którzy sprzedali ponad 100 milionów płyt zarówno będąc w zespole, jak i podczas kariery solowej (oprócz niego tym osiągnięciem mogą pochwalić się jeszcze tylko Paul McCartney i Michael Jackson). Dzięki autobiografii „Jeszcze nie umarłem” zajrzymy za kulisy tej legendarnej kariery; poznamy z bliska Phila Collinsa, przyjrzymy się jego wzlotom i upadkom. Jak napisał niektóre ze swoich największych przebojów, takie jak „In the Air Tonight”, „Another Day in Paradise” czy „Against All Odds (Take a Look at Me Now)”? Jak to jest występować na największych scenach świata? Czy naprawdę zerwał z żoną przez fax? Dlaczego zdecydował się na muzyczną emeryturę oraz dlaczego ostatecznie z niej zrezygnował? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań poznacie z autobiografii „Jeszcze nie umarłem”
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo