• Karolina Wilczyńska - cykl "STACJA JAGODNO" • cz. III - PO NITCE DO SZCZĘŚCIA • cz. IV - SERCE Z BIBUŁY • cz. V - ŻYCIE JAK MALOWANE • cz, VI - DOM PEŁEN SŁOŃCA • cz. VII – UCZUCIA ZAKLĘTE W KAMIENIU • Cz. I ZAPLĄTANA MIŁOŚĆ i cz.II MARZENIA SZYTE NA MIARĘ czytałam w ubiegłym roku i po dłuższej przerwie wróciłam do lektury powieści autorki. I nie zawiodłam się kolejne tomy podobają mi się podobnie jak poprzednie. Z przyjemnością " spotkałam się z babcią Różą, Hrabiankami, Tamarą, Łukaszem i innymi starymi znajomymi. A w każdym tomie przybywają nowi bohaterowie, spokrewnieni, bądź zupełnie obcy . Pochylamy się nad mieszkańcami Jagodna, poznajemy ich nowe troski, zaprzyjaźniamy się. Wraz z nimi przeżywamy ich radości i smutki. • Zachęcam do przeczytania tej serii - pełnej ciepłych, sympatycznych bohaterów, których życie nie oszczędza, ale tylko po to, aby później docenili swoje szczęście. • Jest też w tej serii trochę tajemnic, wspomnień, nostalgii . • Wydaje się, że nowe wydarzenia, niedokończone sprawy bohaterów sugerują, że cz. VII to nie ostatnie spotkanie z Jagodnem i ich przesympatycznymi mieszkańcami. Recenzenci podkreślają serialowość cyklu. Ha! Coś w tym jest. POLECAM
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo