• Anne Jacobs - cykl "W cieniu tajemnic" • cz. I W CIENIU TAJEMNIC • cz. II W LABIRYNCIE WSPOMNIEŃ • cz. III W STRONĘ PRZYSZŁOŚCI • Jest to cykl wielowątkowych powieści obyczajowych z historycznym tłem, z akcją rozpoczynającą się jesienią 1913 roku a kończącą się zimą 1925 roku. • Akcja cyklu dzieje się w Niemczech, a bohaterami są członkowie bogatej, mieszczańskiej rodziny, właścicieli fabryki włókienniczej. • W cz. I, której akcja kończy się wiosną 1914 roku, poznajemy ową fabrykancką rodzinę Melzerów, najbogatszych mieszkańców Augsburga, do której "na służbę" zostaje przyjęta młodziutka Maria Hofgartner, urocza dziewczyna, która tak zafascynuje córkę właściciela, ku jego niezadowoleniu, że Kitty uczyni z Marii swą przyjaciółkę, a przy okazji odkryje talent malarski służącej. Ta przyjaźń stanie się kością niezgody wśród służby, a "oliwy do ognia doleje" młody panicz Paul, zakochując się w ślicznej dziewczynie i w konsekwencji czyniąc ją swoją żoną. Przy okazji zaczyna być odkrywane tajemnicze pochodzenie Marii, znane tylko głowie rodziny, a któreż to pochodzenie nierozerwalnie związane jest z rodziną augsburskich fabrykantów. • Wysunięcie na pierwszy plan tejże młodej, początkowo pomocy kuchennej, wychowanej w sierocińcu, czyni ją pierwszoplanową bohaterką wszystkich części i w zasadzie wokół niej skonstruowana jest fabuła, w tle której toczą się historyczne i społeczne wydarzenia. Wszak jest to czas przed, w czasie i po Wielkiej Wojnie 1914 - 1918, a także rządów ostatniego cesarza Niemiec. • Cz. II - to dalsze zawiłe losy bohaterów, to też wojenny czas, gdy młodzi mężczyźni z rodziny i służby powoływani są do wojska, a kobiety też muszą stanąć "na wojennym froncie", zakładając szpital. Maria natomiast pomaga teściowi w prowadzeniu interesów w upadającej fabryce. Ta część to szeroka panorama obyczajowo-historyczna walczących na różnych frontach Niemców. To też tragedia naszych bohaterów m.in. Paula, który w kilka dni po narodzinach swych dzieci / bliźnięta/ , wyjeżdża na front i zobaczy je dopiero po długich czterech latach. • I cz. III - wojna dobiegła końca, do domu wracają jej uczestnicy, choć nie wszyscy mogą cieszyć się tym szczęściem /np. mąż Kitty/. Maria może przekazać rodzinną fabrykę w ręce męża, a sama realizuje się jako projektantka mody. • Ale i też coś niedobrego zaczyna się dziać w małżeństwie Marii i Paula. Zbyt długie rozstanie, zazdrość Paula, powojenny kryzys w kraju, niechęć teściowej i odnalezienie zaginionych obrazów matki Marii, jak się okazuje dość niekonwencjonalnej malarki, a też i różnica w poglądach na wychowanie dzieci - powoduje kryzys i to dość brzemienny w skutkach. • Czy zostanie zażegnany? Czy grozi w ogóle wielki rozpad rodziny i to nie tylko małżeństwa tej dwójki? • Polecam tę wielowątkową sagę, której fabuła wiedzie drogą dorosłości, smutków i tragedii, ukazuje bezsens wojny i obraz czasów, kiedy ludzie zdani byli nieraz tylko na siebie. • Czyta się dobrze, choć mogą przerażać grube tomiska. Uważam jednak, że dla poznania historii tej rodziny, trzeba czytać sagę w kolejności ukazujących się części , gdyż fabuła stanowi całość, a wracając do pewnych wątków autorka ich nie wyjaśnia. • Cała opowieść warta uwagi.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo