• Główni bohaterowie powieści to siedemnastoletni: Landon Carter i Jamie Sulivan. On – syn kongresmana, pewny siebie i beztroski chłopak, który zawsze ma wokół siebie wielu przyjaciół. Ona – zupełne przeciwieństwo Landona – jest córką pastora, cichą, spokojna, nie rzucającą się w oczy dziewczyną, zawsze z Biblią w ręku. Los sprawia, ze drogi Landona i Jamie krzyżują się i chociaż chłopak nie chce się początkowo przyznać przed kolegami, a nawet przed samym sobą – to jednak nawiązuje się pomiędzy nimi nić sympatii. Z czasem młodzi ludzie poznają się bliżej, a przyjaźń przeradza się w głębsze uczucie. Młodych ludzi czekają jednak trudne chwile, które przyniosą ból i rozstanie. • Książka napisana została w sposób lekki, nie przytłaczający, pomimo dużego ładunku emocjonalnego i wielu wątków. Ujmująca historia miłosna, przekazana swobodnie, prostym językiem, czyni ją lekturą wzruszającą, a zarazem lekką w odbiorze. Z kolei banalny tytuł nie oddaje właściwie zawartych w niej treści. Typowe dla stylu pisarza poruszające historie zwykłych ludzi, trudnych miłości, poważnych życiowych dylematów opowiedziane są językiem pełnym ciepła i pokazują, że prawdziwa miłość dwojga ludzi to przede wszystkim bezinteresowność, pragnienie szczęścia dla tej drugiej osoby oraz wyzbycie się egoizmu.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo