• Można nie lubić fantastyki, można nie przepadać za Dukajem, a "Inne pieśni" trzeba przeczytać, bo to jest wielka literatura. • Dukaj okiełznał szalone konie swojej wspaniałej wyobraźni, stworzył dzieło od początku do końca przemyślane i od alfy do omegi oryginalne. Uprościł swój język - z jednej strony budzi się żal, że to nie jest ta sama niesamowicie wymyślna proza, którą znamy z poprzednich powieści, a z drugiej ułatwia bezkrytyczne namawianie znajomych do lektury. To jest powieść praktycznie jednowątkowa i linearna, chociaż ciężar narracji skupia się na różnych osobach. Nikt posiadający jako takie wykształcenie nie powinien tej książki odrzucić ze zniechęceniem, bo rzekomo za trudna; choć może nie do wszystkich dotrze cała głębia filozofii kryjącej się za intrygą - ale to cecha wielu znakomitych powieści... • za [Link]
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo