• Czytałam lepsze trillery psychologiczne. Nie jest zły, ale mnie brakowało w nim takiego napięcia, niepokoju. Świat skomplikowany osoby dotkniętej chorobą psychiczną jest czasami trudny do zrozumienia. Sabinie rzeczywistość miesza się z iluzją, żeby na końcu zrozumieć, co tak na prawdę stało się w jej życiu.
  • Miałam okazję przesłuchać ksiązkę i powiem szczerze bardzo mi się podobała :)
  • Bardzo dobry thriller psychologiczny. • Ukazuje pułapki ludzkiej pamięci oraz naszą podatność na sugestie i manipulacje. Przedstawia także wpływ traumatycznego dzieciństwa na dalsze życie. • Fabuła książki zaczyna się bardzo powoli, ślamazarnie, i raczej przez całą powieść nie za bardzo przyśpiesza, co jest wielkim atutem. Powoli autorka dorzuca garstkę informacji, która pozwala snuć fantazję, że wiemy jaka jest prawda i kto jest zabójcą kobiet, ale nic bardziej mylnego. • Książka bardzo ciekawa, chociaż temat ciężki. Walka samemu ze sobą, po tragedi która trwała od zawsze. Czy leki pomagają, czy wręcz przeciwnie? Czy można ufać policji ,lekarzom ,sobie ? Odpowiedź znajdziecie w książce, którą dobrze i szybko się czyta. Polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo