Książka sama w sobie nie jest zła. W porównaniu z "Kodem Gorączki" wypada gorzej pod kątem historii, która opiera się na podróży bohaterów w bliżej nieokreślonym celu i częstych (może nawet zbyt częstych) bójkach z zainfekowanymi Pożogą ludźmi spotykanymi po drodze. Polecam książkę, bo stanowi część pewnej całości i jest warta przeczytania.

Po niesamowitej trylogii amerykańskiego pisarza Jamesa Dashnera zostało wiele pytań. Wierni fani tej serii nadal zastanawiają się nad licznymi zagadkami, które poprzednie części nie mogą wyjaśnić. Dlatego też powstał prequel tłumaczący tajemnice, które do tej pory James Dashner nie chciał nam zdradzić. • ,,Rozkaz Zagłady" pojawił się na półkach polskich księgarni w listopadzie 2015 roku. Szybko zdobył miano kolejnej bestsellerowej książki pisarza. Wydarzenia opisane w tej części rozgrywają się w Nowym Jorku w odległej przyszłości, przed zesłaniem Thomasa i innych Streferów do niebezpiecznego Labiryntu. • Tym razem głównym bohaterem lektury jest nastoletni chłopiec o imieniu Mark. Z trudem udaje mu się przeżyć, kiedy mordercze rozbłyski słoneczne niszczą planetę, a wielka fala tsunami atakuje tunele nowojorskiego metra, gdzie znajduje się razem z przyjaciółką. Błąkając się, spotykają na swojej drodze byłego żołnierza - Aleka - który pomaga im wydostać się na zewnątrz. • Rok później grupka ocalałych zakłada obóz w górach. Wszystko podąża w dobrym kierunku, kiedy nagle ich małe miasteczko zostaje zaatakowane przez górolot - ogromną latającą maszynę - a ludzie trafieni z nieba strzałkami umierają jeden po drugim. Mark, chcąc poznać powód śmierci jego przyjaciół, postanawia wyruszyć w podróż do bunkra, z którego pochodzi statek. Tajemniczy wirus zwany Pożogą rozprzestrzenia się w błyskawicznym tempie. Ludzie wpadają w obłęd, stają się agresywni i wybuchowi. Czy Markowi uda się znaleźć osoby odpowiedzialne za powstanie choroby? Czy w końcu dowiemy się, jaki był powód wynalezienia Pożogi? • Sięgając po ,,Rozkaz Zagłady" byłam pod wpływem wrażenia, jakie wywarły na mnie wcześniejsze książki Jamesa Dashnera, ale muszę przyznać, że po raz kolejny się nie zawiodłam.