Margery Benson w dzieciństwie zobaczyła pierwszy raz chrząszcza. Zafascynowały ją te owady. Gdy podrosła, usłyszała o rzadkim okazie złotego chrząszcza, którego nikt nigdy nie skatalogował. Jej wielkim marzeniem stało się odnalezienie go i przywiezienie do muzeum w Londynie. Mając czterdzieści sześć lat, Margery postanowiła w końcu zrealizować plan. Przed wyruszeniem na wyprawę musiała znaleźć asystentkę lub asystenta – i tu zaczęły się problemy w postaci kobiety imieniem Enid. • Marzenie panny Benson Rachel Joyce jest powieścią, w której główną bohaterką jest tytułowa panna Benson. Trzecioosobowy narrator śledzi jej losy, co jakiś czas jednak pojawiają się też rozdziały dotyczące innej postaci. Te ostatnie są pisane również z perspektywy obserwatora, jednak mają one nieco inny styl – jakby potrafił on lepiej oddać zachowanie tej osoby, wejść do jej głowy, napisać, w jak specyficzny sposób postrzega ona świat. Dodajmy do tego też sporadycznie pokazane inne postacie, które mają dopełnić historię Margery i Enid, a otrzymamy ciekawą, a nieprzegadaną opowieść z motywem podróży. • Osią akcji jest podróż w poszukiwaniu złotego chrząszcza. W międzyczasie Margery i Enid mają jednak sporo przygód. Po pierwsze muszą przetrwać podróż statkiem, co nie będzie łatwe, biorąc pod uwagę chorobę morską. Potem dojdą kolejne okoliczności utrudniające dotarcie na miejsce, a wśród nich za ciężki bagaż, brak znajomości języka, problemy z paszportem i pozwoleniem na badania, a także stan lokalnych dróg i budowli. • Ta powieść porusza wiele tematów jakby w tle głównego wątku dotyczącego poszukiwania chrząszcza. Po pierwsze mówi o sile przyjaźni. Na początku Margery i Enid nie potrafią się dogadać, są z dwóch światów. Jedna to dojrzała, poważna kobieta, która chce uchodzić za badaczkę. Druga to młoda, żywa i żwawa gaduła, która skrywa pewien sekret. Dotarcie się tych różnych charakterów chwilę zajmie, ale okaże się w końcu, że mimo wszelkich odmienności te dwie będą w stanie się dogadać. Liczy się bowiem życzliwość, zaufanie, troska – tego muszą się obie nauczyć. • Kolejna ważna kwestia dotyczy marzeń. Dla panny Benson odnalezienie chrząszcza było priorytetem, cel przysłaniał jej inne wydarzenia. Margery była egoistyczna – nic poza owadem jej nie obchodziło. Była gotowa ranić innych swoimi słowami i czynami, byle tylko dotrzeć na miejsce poszukiwań. W końcu jednak zrozumiała, że pogoń za realizacją marzenia nie jest wszystkim, co może nadać jej życiu sens i przynieść szczęście. Enid też miała marzenie, dla którego zrobiłaby wszystko. I choć mówiła o nim z nadzieją, ryzykowała w jego imię, to nie była egoistycznie nastawiona na to, by dbać jedynie o siebie i swoje pragnienia. Była wsparciem dla Margery i chciała jej dobra, pomagała jej w poszukiwaniach, bo pragnęła, by jej marzenie też się zrealizowało. Jednak czasem osiągnięcie celu opłacone zostaje gorzkim poczuciem rozczarowania, spełnienia i pustki jednocześnie. • Ciekawa jest też narracja, w której widzimy innego bohatera. Ta osoba na pewno nie jest w pełni władz umysłowych. Widać, że dla niej rzeczywistość to jej własny konstrukt. Przekonana jest o swojej prawdzie, ignoruje to, jak wygląda sytuacja. To obraz człowieka chorego, który nie ma kontaktu z rzeczywistością. Zaskakujące, czasem mrożące krew w żyłach, a przede wszystkim świetnie opisane sceny. • Styl autorki niesamowicie mi się spodobał. Potrafiła wyważyć w narracji humor i powagę. Sceny żartobliwe przeplatane były trudnymi rozmowami. Zdarzał się humor sytuacyjny, który nie był żenujący i przesadzony, co wyszło na plus. Nie zabrakło też momentów bardziej refleksyjnych, nostalgicznych, stonowanych. Na dodatek dialogi między bohaterkami były świetnie napisane, a postacie Margery i Enid nie były płaskie. Autorka postarała się, by każda z nich miała dobrze narysowany charakter. Widać, że są swoimi prze­ciwi­eńst­wami­, ale trzeba przyznać, że czasem to dobrze, gdy dwie zupełnie różne osoby się spotkają. Mogą się od siebie nawzajem wiele nauczyć. • Marzenie panny Benson to powieść, w której znajdziemy wątek kobiecej przyjaźni i pogoni za marzeniami. Oprócz tego możemy dowiedzieć się, jak ważne jest mieć w życiu kogoś bliskiego, kto nas wesprze w trudnych chwilach lub potrząśnie nami, gdy wymaga tego sytuacja. Bardzo mi się podobała ta książka i z przyjemnością sięgnę po inne autorstwa Joyce.

Dziesięcioletnia Margery Benson przeglądając książkę natrafia na ilustrację złotego chrząszcza, która wprawia ją w zachwyt. Przez kolejne lata nie może o nim zapomnieć, aż w końcu, mając 46 lat postanawia wreszcie podążyć za marzeniem i go odnaleźć. Bohaterka rzuca posadę nauczycielki i zaczyna przygotowywać się do wyprawy – czego najważniejszym punktem jest znalezienie asystenta. Na jej ogłoszenie odpowiada Enid Pretty – kobieta na pierwszy rzut oka nieposiadająca wiedzy o jakichkolwiek ekspedycjach. Jednak Margery nie ma większego wyboru – jeśli chce wyruszyć jak najszybciej, musi zabrać ze sobą Enid. Co wyniknie z tej wyprawy? Czy bohaterkom uda się dogadać, mimo widocznie dzielących ich różnic? I najważniejsze – czy panna Benson spełni swoje marzenie? • Rachel Joyce stworzyła powieść historyczną, przygodową i życiową. Marzenie panny Benson to pokaz silnych bohaterek, potęgi kobiecej przyjaźni oraz znaczenia naszych marzeń. Zapraszamy na wspólną wyprawę do Nowej Kaledonii w poszukiwaniu złotego chrząszcza!