• Kiedy mówimy o cierpieniu, nigdy nie wiadomo jakich słów użyć. Żadne wydają się nie oddawać sytuacji, wszystkie są albo zbyt płaskie, albo zbyt górnolotne. Wydaje się , ze prawo do mówienia o cierpieniu mają tylko ci, którzy się z nim zmierzyli. Chyba dlatego Krzysztof Ziemiec odważył się najpierw robić program, a potem napisać książkę, której bohaterowie tego cierpienia doświadczyli. • Książka „Niepokonani” to zapis wywiadów, które przeprowadził i uwiecznił w formie programu o tym samym tytule dziennikarz Krzysztof Ziemiec. Sam autor w książce czyni wiele dygresji, często odnosząc się do własnych doświadczeń, kiedy to uległ wypadkowi, a jego powrót do zdrowia trwał wiele miesięcy . • Książka przedstawia historie osób doświadczonych przez cierpienie, śmierć, utratę zdrowia czy bliskiej osoby. Są nimi m.in. Monika Kuszyńska, wokalistka zespołu Varius Manx, Jasiek Mela, Kuba Błaszczykowski (był świadkiem zamordowania matki przez ojca - teraz pochował ojca który wyszedł z więzienia), Eleni ("anioł", który stracił córkę w wyniku morderstwa), Roman Kluska (biznesmen i filantrop, który został niesłusznie aresztowany), Jacek Olszewski (mąż Agaty Mróz), Radosław Pazura, Jerzy Stuhr. • Wszyscy bohaterowie książki są przykładem osób, których trudne doświadczenia nie tylko nie zniszczyły, ale pomogły przewartościować siebie i swoje życie, doprowadziły do tego , że stali się silniejsi, pomagają innym. • Książka, wiem to z rozmów, może być narzędziem terapeutycznym. Choć w zbiorach Biblioteki Publicznej w Zalasowej jest stosunkowo niedawno takie właśnie zadanie spełniła. Polecam wszystkim znajdującym się w trudnej sytuacji, ale także tym wiecznie niezadowolonym. • BP Zalasowa
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo