• Rodzicielstwo to naprawdę trudne wyzwanie… • Nie ma rodziców idealnych i pewnie żaden z nas nie chciałby takim być. Jesteśmy o tym przekonani, biorąc pod uwagę fakty, że my byliśmy już niesfornymi dziećmi, a nasi mali członkowie rodziny dopiero staną się świadomymi dorosłymi… Autorki w swej krótkiej publikacji na temat rodziców i tego jak być kimś „idealnym” na miarę swoich własnych potrzeb starają się nam pomóc w tych jakże zabieganych czasach. Częściowo podpowiadają jak należy z dziećmi rozmawiać, by nie zniechęcać do tych rozmów, ani nie krzywdzić słowem. Przekonują jak kilka prostych umiejętności może w dużym stopniu zmienić relacje z dziećmi, które do łatwych niby nie należą, a zdecydowanie mogłyby. I co najważniejsze sygnalizują, że da się funkcjonować w rodzinie nie korzystając z niebotycznej ilości, na dodatek często bezsensownych, zakazów, wyzwisk, gróźb, złośliwości i sarkazmu. Choć niełatwo jest zmienić głęboko zakorzenione nawyki związane przede wszystkim z komunikacją dobrze jest podjąć to wyzwanie, by nasze wspólne życie uczynić nieco lepszym. Nie sprzyja temu zmęczenie, stres, frustracja ani wyczerpanie, ale grunt to uparcie przeć naprzód i się nie poddawać. Zaproponowane przez autorki zestawy ćwiczeń, jak i przedstawionych historii w sposób niezwykle obrazowy dostarczają wiedzy potrzebnej do osiągnięcia zamierzonego celu. Może niejednemu z nas dzięki tej mini­mali­styc­znej­ lekturze uda się podołać temu najt­rudn­iejs­zemu­ i najbardziej wymagającemu zajęciu świata, jakim jest rodzicielstwo. Polecam lekturę, do której z pewnością warto będzie od czasu do czasu mimo wszystko wrócić.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo