• Strasznie nużąca, przerzuciłam niemalże połowę kartek. Możnaby ją skrócić o połowę i nie byłoby różnicy. Zakończenie jednak na plus, dość zaskakujące - najmocniejsza strona tej książki. Mam wrażenie jakby autor skupił się tylko na nim, a reszta była zwykłym laniem wody.
  • To thriller psychologiczny z zaskakującym zakończeniem. Akcja powieści dość monotonna, dziejąca się na piętrach wieżowca, w którym, według przekonań matki , na szóstym piętrze gubi się jej córeczka Alice , która ucieka z windy w momencie jej awarii. • Zdesperowana matka szuka córki w czternastopiętrowym budynku prosząc o pomoc mieszkańców i obsługę . Jednak nikt nie widział dziewczynki. Co stało się z Alice? Została uprowadzona, jak sugeruje matka? Czy Erica odnajdzie swoje dziecko? • Pomimo dość krytycznych recenzji , myślę, że warto sięgnąć po tę lekturę, taką na jeden wieczór .
  • Błyskawiczna lektura. Wciąga, chociaż zakończenie, o ile nawet spodziewane, to jednak nieco sie nie klei
  • Przereklamowana. Psychologiczna i jak dla mnie męcząca.
  • Książka jest zachwycająca! Nie spodziewałam się takiego zakończenia!Nie można się od niej oderwać- idealna lektura na posępne zimowe wieczory.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo