• "13 bajek z królestwa Lailonii dla dużych i małych oraz inne bajki" • Autor: Leszek Kołakowski, Moja ocena: 9/10 • "13 bajek z królestwa Lailonii dla dużych i małych" to pozycja, która, jak sugeruje tytuł, skierowana jest zarówno do młodszych, jak i starszych czytelników. Każda bajka zawiera głęboko osadzony morał, choć niektóre z nich zrozumieją w pełni dopiero "duzi" – osoby dorosłe, które potrafią dostrzec ukryte etyczne i filozoficzne przesłania. • Jak mi się czytało tę książkę? Początkowo byłem zdezorientowany, zastanawiając się: "Co to właściwie jest?" Jednak w trakcie lektury zaczęło do mnie docierać przesłanie Kołakowskiego. Każda z bajek, na pozór prosta, skrywa głębokie refleksje nad ludzką naturą, etyką i moralnością. Filozoficzne przemyślenia autora stają się czytelne, gdy spojrzymy na przypowieści jako narzędzie do przedstawienia uniwersalnych prawd o życiu. • Kołakowski umiejętnie łączy formę bajki z głębszymi pytaniami o świat i człowieka, co sprawia, że lektura staje się wartościowym doświadczeniem zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. To nie tylko zbiór opowieści, ale także pretekst do refleksji nad istotą dobra, zła, wyborów moralnych i kondycji ludzkiej. • Książka napisana jest lekkim, ale jednocześnie bardzo przemyślanym stylem, co sprawia, że można ją czytać w wolnej chwili, nie tracąc przy tym nic z jej głębi. • Polecam serdecznie, zarówno do rodzinnego czytania, jak i do osobistej refleksji.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo