• Trzyma w napięciu. Niesamowicie się czyta. Polecam!!!
  • Ani porządny thriller, ani porządny horror. Naiwne i wkurzające (głupota głównej bohaterki nie do zniesienia)
  • Polecam książka wciągająca i trzymająca w napięciu do ostatniej strony przeczytana w jedną noc.
  • Książka ta była swego czasu bardzo rozpromowaną pozycją na bookstagramie. Chcąc sprawdzić „o co tyle szumu” postanowiłam ją przeczytać – szczególnie, że wpisuje się ona w mój ulubiony gatunek. Na szczęście – strach o prze­rekl­amow­anie­ okazał się zbyteczny, bo książka faktycznie wciągnęła mnie od pierwszej strony a całość połknęłam w niecałe 2 dni. Oczywiście nie jest to literatura wysokich lotów- a raczej dobry thriller mający zapewnić nam prostą rozrywkę i właśnie to otrzymałam czytając go :) Osobiście odrobinę czułam się rozczarowana wyjaśnieniem zagadki, jednak nie aż tak, jak w bardzo podobnej powieśći Ruth Ware – „Pod kluczem”. Tam również mieliśmy tajemnicę „nawiedzonego domu”, główną bohaterkę na tropie przeszłości a także kilka innych powielających się motywów, jednak cołościowo według mnie „Wróć przed zmrokiem” wypada o wiele lepiej. 8/10 • Fabuła opisuje historię Maggie – dziewczyny, która jako dziecko uciekła wraz z rodzicami z „nawiedzonego” domu. A przynajmniej taką wersję wydarzeń zna z książki, którą jej ojciec napisał i puścił w świat po pamiętnej nocy. Przyniosła mu ona sławę i pieniądze, szczególnie, że do końca swoich dni utrzymywał, że wszystkie zdarzenia są autentyczne, a w willi Baneberry Hall naprawdę straszy. Mimo, że Maggie nie wierzyła w ani jedno słowo ojca to po jego śmierci decyduje się wybrać do opuszczonej i zapomnianej już posiadłości, by uporać się z pytaniami bez odpowiedzi, które dręczyły ją przez całe życie. Na miejscu okazuje się jednak, że nie wszystko może być wytworem wyobraźni pisarza a dziewczyna coraz bardziej żałuje, że postanowiła odgrzebać rodzinne tajemnice.
  • Świetna książka. Wciąga od pierwsze strony, trzyma w napięciu, napisana bardzo sprawie
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo