• Erin odkrywa, że była przyjaciółka bez jej zgody wydała książkę o zjawiskach paranormalnych, nad którą obie pracowały. Idzie do Abby, by ją przekonać do wycofania pozycji z rynku, ta jednak ją wyśmiewa. Gdy kobiety dowiadują się, że na Manhattanie pojawił się duch, nie mogą tego nie sprawdzić. Okazuje się, że faktycznie widziały zjawę. Postanawiają, że złapią ją, by inni uwierzyli w ich historię. • Ghostbusters. Pogromcy duchów z 2016 roku to przeróbka chyba dziś już klasycznych Pogromców duchów. Tym razem mamy kobiecy skład, który postanawia walczyć z duchami naukowymi wynalazkami. W tle pojawiają się jednak odnośniki do pierwowzoru – logo, muzyka, a nawet poprzedni aktorzy. • Niestety, film jest z pogranicza tych śmieszno-żenujących. Fabuła nie została odpowiednio wykorzystana, choć nie jest jeszcze najgorsza. Niestety, film jest raczej parodią niż komedią. • Podsumowując, można zobaczyć dla porównania, ale nie warto nastawiać się na dobre kino.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo