• Nowy pamiętnik Burbura. Nowe wątki. Nowe postaci. Tylko Ewa Jamioł ciągle jakaś taka... stara. No musiałam jej dopiec. Zasłużyła na to w pierwszym tomie, a ja tak łatwo nie zapominam. Czy będę się jej czepiać do końca serii? Nic nie powiem. Ale prędzej potwierdzę, niż zaprzeczę. • Ważniejsze jest jednak to, co tu się nawyprawiało. Niektórych zwrotów akcji nikt nie mógł przewidzieć. No ŻODYN. Bo Pawełek z pewnością zaskoczył wszystkich, nie tylko zauroczoną nim Burbur. Jednak największą niespodziankę i tak zgotował inny członek rodziny Ginterów... • Podobnie jak w pierwszym tomie, toczy się równoległe śledztwo. W tle wieloletnia przyjaźń, sława i niezagojone rany sprzed lat. • Znów lekka i łatwo przyswajalna treść. Elementy kryminalne nie są drastyczne ani męczące, dlatego podtrzymuję opinię, że Kryminał z Pazurem to przyjemna lektura.
  • rewelacja.. niesamowita seria , z zupełnie nowym spojrzeniem na kryminał .. i Mazury
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo