• "Żyję, pomyślała. Teraz czuję, że żyję. Czy tak właśnie odczuwało się odwagę? Tę niezwykłą świadomość, poczucie czasu jednocześnie ulotnego i cennego, płynącego niczym woda, stale odmierzanego tykaniem, jak w zegarach ojca?" • Austria, 1938. Spokojne życie w cieniu gór i otoczeniu piękniej przyrody przerywa fala purpury wkraczająca do miasteczka. Znajome i regularne tykanie antycznych zegarów zostały zagłuszone przez odgłosy ulicznych awantur i wystrzałów. Odwaga i strach wzajemnie ustępowały sobie miejsca stając się nieodłącznymi towarzyszami rodziny Eder i ich przyjaciół. • "Wybór sióstr" to poruszająca, wielowątkowa historia obnażająca ludzką naturę. Między pogardą a zrozumieniem i wsparciem istnieje cienka granica. Podobnie, jak między obojętnością a zaangażowaniem. Bohaterowie powieści Kate Hewitt niejednokrotnie musieli podjąć trudną i ryzykowną decyzję. Okoliczności, które ich do tego zmuszały, pozostawały nie bez znaczenia. Pomimo złudzenia, że zdążyłam poznać charakter każdej z postaci, te wciąż były w stanie mnie zaskoczyć. Dynamika narracji sprawia, że każdy z bohaterów ewoluuje na oczach czytelnika. Ich rozwój duchowy stanowi mocny kontrast do postępującego zniszczenia i realiów wojny. Dzięki temu lekturze towarzyszy cała paleta uczuć. Dodatkowo autorka potrafi snuć historię w sposób, który utrudnia przewidzenie zakończenia. Nie zdradzę więcej niż to, że moja interpretacja prologu dość mocno odbiegała od finału, z którym przyszło się mierzyć Szarotkowym siostrom.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo