• Każdą książkę Charlotte Link czytam dopóki nie skończę. Dość długo trwało zanim przeczytałam ten tytuł, bo pierwszy raz nie zdążyłam z powodu kolejki w bibliotece, ale za drugim podejściem się udało. Historia wciągająca od pierwszych stron, gdzie nic nie jest takie jakim się wydawało od początku, wielowątkowa a w tle zawarty temat życia z depresją, przemocy w rodzinie, nieumyślnych zaniedbań ze strony systemu opieki społecznej, niebezpiecznych obsesji. Chociaż czasem irytowało,że bohaterki ciągle w sytuacji zagrożenia wybuchały płaczem to jednak zakończenie to istna jazda bez trzymanki. Aż szkoda, że nie ma 2 tomu, bo chętnie bym przeczytała co dalej z życiem bohaterów. To jedna z książek , która aż prosi się o ciąg dalszy. Mimo,że czasem akcja chwilami się dłuży to warto doczytać do końca. Czy dobrze zna się swoich sąsiadów i warto zawsze zaufać własnym przeczuciom. Czekam na kolejne książki autorki.
  • Trzyma w napięciu, dobrze się czyta, świetna rozrywka na lato. Polecam!
  • Uwielbiam tą pisarkę, każda książka jest świetnie napisana trzymająca czytelnika do końca w napięciu. Polecam.
  • Bardzo mi się podobała, po prostu p. Link to mistrzostwo świata w powieściach obyczajowo-kryminalnych. Polecam!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo