• W najnowszej historii o Biurze Dete­ktyw­isty­czny­m nr 2 wraz z Tiril i Oliverem udajemy się na wakacyjny kemping. Nad Cukrową Zatoką niewielki domek letniskowy ma wuj Rasmus. Szybko jednak okazuje się, że na terenie kempingu grasuje pewien złodziejaszek i kradnie przeróżne rzeczy. Wszystkie ślady natomiast wskazują wyłącznie na jedną osobę. Jest nim właściciel największej przyczepy kempingowej, którego wszyscy zwą Królem Kempingu. Król natomiast jest nieobecny. Nasi bohaterowie wyruszają za nim w pościg. Czy uda im się dopaść złoczyńcę? A może to wcale nie on trudnił się kradzieżą nadmuchiwanych zabawek, sprzętu do nurkowania i ogrodowych ozdób? Dowiecie się tego wyłącznie z opowiadania, które oczywiście polecam. Z całej miłości własnej, i nie tylko, do tych dwóch rezolutnych bohaterów mam jedną uwagę. Historia ta w porównaniu z wcześniejszymi jest znacznie mniej intrygująca. Dobrze, że nadal czytelnik może aktywnie spędzić przy niej czas, będąc angażowanym podczas jej lektury w poszukiwanie tego i owego, bo w przeciwnym razie byłoby jednak nieco bardziej „przy nudnawo”. Hmmm…
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo