• Piekna historia. Bliska mojemu sercu. Polecam
  • Życie nie zawsze jest usłane różami. Historia małżeństwa, które przeżywa wzloty i upadki. Piękna opowieść o sile miłości
  • Wzruszająca, bardzo emocjonalna, dojrzała • o tym, czym jest małżeństwo ze wszystkimi jego blaskami i cieniami. Piękna historia, przy której płakałam i śmiałam się. To taki słodko-gorzki wydźwięk tego, że nie zawsze jest tak jakbyśmy sobie życzyli, że życie bywa pełne niespodzianek a los jest czasami bardzo okrutny.polecam!!
  • Wspaniała książka pokazująca od środka, jak ciężkim problemem jest bezpłodność oraz wieloletnie starania o dziecko. Pokazuje, jak ten problem wpływa na życie ludzi, których dotyka, jak przyćmiewa wszystko inne, i jaki wpływ ma na miłość, nawet kiedy jest ona ogromna. • Hoover, jak zwykle nie zawiodła pokazując kolejny problem. Tym razem uświadamia czytelnikom, jak ogromną tragedią jest nie moc posiadania dziecka, kiedy się tego bardzo pragnie, co czują Ci ludzie przeżywając kolejne nadzieje i kolejne zawody, oraz co dzieje się w ich głowach i sercach, jaki ma to wpływ na ich życie codzienne i ich relacje.
  • Idealna miłość. • Nieidealni ludzie. • Quinn i Graham przysięgali sobie miłość, wierząc, że wspólnie poradzą sobie z wszelkimi przeciwnościami losu. Ma to upamiętniać szkatułka, którą Graham podarował ukochanej w dniu ślubu. • Przez kilka następnych lat wzajemne przyrzeczenia stają się źródłem rozczarowań. W życiu małżonków zaczyna królować rutyna, a marzenia o założeniu rodziny stają się nieosiągalne. Oddalający się od siebie Quinn i Graham zaczynają wątpić w sens swojego związku. • Przyszłość ich małżeństwa kryje się jednak w śladach z przeszłości zamkniętych w szkatułce – pod sekretami, błędami i nied­opow­iedz­enia­mi... • Historia Quinn i Grahama rozpoczyna się w momencie, gdy oboje rozstają się ze swoimi partnerami. Czy taki los spotka również ich związek? • Colleen Hoover z dobrze znaną czytelniczkom szczerością i wnikliwością opisuje parę pogrążoną w kryzysie. I szuka odpowiedzi na pytanie: czy albo kiedy przestać walczyć o ocalenie małżeństwa, które przecież miało trwać wiecznie?
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo